Onze windhonden

PDFPrinten

Radar

We begonnen er echt aan te twijfelen. Wat is er toch met Radar dat niemand hem wil hebben? Er belde gewoon helemaal niemand voor hem. En dat terwijl hij bij zijn opvangouders toch zo goed deed en zoveel had bijgeleerd.

Zijn opvangouders begonnen er ook aan te twijfelen en hadden net tegen elkaar gezegd dat als hij met Kerstmis nog niet weg was, hij dan mocht blijven. Maar ziedaar, op een goede dag in december belde er een vriendelijke mevrouw die na het overlijden van haar teckel, een speelmaatje voor een van haar Ierse Wolfshonden zocht. Ze dacht aan een whippet, omdat de Ier in kwestie de dikste renmaten met een whippet uit de buurt is. Het leek haar wel handig als het niet zo'n heel klein, tenger whippetje was en nee, raszuiver hoefde de nieuwe vierbener niet te zijn. Als hij maar leuk met de Ier kon spelen. Onze bemiddelaar zag haar kans schoon en stelde Radar voor. Er werd een afspraak gemaakt, er werd een korte wandeling ondernomen, waarbij de Ier alvast kon wennen aan de duizelingwekkende snelheden die Radar kan ontwikkelen, Radar en de Ier vonden elkaar prima en zo ging het op huis aan. Daar aangekomen, maakte Radar ook kennis met de twee andere Ieren, die hem prima vinden zolang ze ze in vredesnaam maar niet met hem hoeven te hollen. Radar is niet van gisteren en heeft de hints van de heren Ier begrepen. Hij rent wel met Ier nummer 3. Die vindt dat leuk, zelfs als hij altijd alle wedstrijdjes verliest.

×

TOP