Lobo

Lobo verloor zijn huis omdat zijn mensen uit elkaar gingen en er in de nieuwe huizen geen plek voor alle gezamenlijke whippets was. Wij namen Lobo een tijdje in opvang. Lobo bleek niet de meest eenvoudige hond te zijn en zijn opvangfamilie had dan ook wel een beetje werk om van deze ' als-ik-jou-niet-leuk-vind-dan-zul-je-eens-wat-meemaken' whippet een normale viervoetige huisgenoot te maken.

Maar gelukkig was de opvangfamilie van "dit zijn de regels en zo gaan we het doen". En dat werkte, zoals te verwachten was, uitstekend. Lobo was prima af te leiden als hij een aanvalletje van "ik-vind-jou-niet-leuk" kreeg en dan gebeurde er ook niks.

Zijn nieuwe mensen werden natuurlijk uitgebreid geïnstrueerd en kregen zelfs een geschreven handleidinkje mee. Lobo was direct in de ban van de zoon van het gezin en hoewel hij de reputatie had nog wel eens aan de riem te willen trekken, liep hij direct als een lammetje aan de lijn, geregeld opkijkend of zijn nieuwverworven held wel in de gaten had hoe fantastisch hij zich gedroeg. Lobo woont in een zeer whippetrijk gedeelte van Antwerpen en de daar aanwezige whippets en whippetmensen hebben hem liefdevol in hun midden opgenomen. Bovendien staan de andere whippeteigenaars de nieuwe familie met raad en daad terzijde. Lobo, herdoopt als Frodo, doe je best!

Nawoord: in september 2016 kregen we mail van de eigenaren:

Met heel veel pijn in het hart wil ik je melden dat we Frodo vorige week hebben laten inslapen. We adopteerden Frodo 7 jaar geleden van jullie vereniging. Het was onze eerste hond, een hond met een handleiding. Het was heel spannend en soms niet gemakkelijk, maar na een tijdje verstonden we elkaar perfect. Wat hebben we genoten van elkaars gezelschap.

De laatste tijd was hij wat vlugger moe. Hij mankte ook regelmatig, maar dat was al van in het begin. Vorige week begon hij weer wat te manken, maar niks ongewoons. Zondag tijdens het wandelen ging hij plots door zijn poot, veel gejank, ik heb Frodo dan naar huis gedragen. Maandagochtend is dan de dierenarts gekomen en die dacht eerst dat het niet zo erg was. Maar dinsdag zagen we grote bloeduitstortingen, geen goed nieuws, er zijn nog foto's genomen, naar de orthopedische chirurg geweest, maar het mocht niet baten. Er werd een tumor ontdekt op zijn schoudergewricht waardoor het spontaan is gebroken. Amputatie was geen optie meer. En dan de hartverscheurend beslissing moeten nemen.

We hebben hem zo graag gezien. Hij was een deel van ons gezin.

Frodo is 13 jaar geworden. Vanaf deze plek: Hilde en gezin, heel veel dank voor alle goede zorgen jullie aan Frodo hebben besteed.