PDFPrinten

Pablo Picasso

Als u zich geen Pablo Picasso kunt herinneren van de Windtegenpagina, dan klopt dat. Deze jonge, stoere Podencopuber stond niet officieel op onze site, want soms willen we een hond eerst eens een beetje beter leren kennen voordat we hem op de site zetten.

We waren in contact met een vriendelijk echtpaar uit het Zuiden van het land, dat al een wat angstige greyhoundteef had en daar een speel- c.q. opvoedkameraadje bij zocht. De keus was in eerste instantie op onze Valesca, de chart polskiteef, gevallen. Na nogal wat heen- en weergemail kwam het tot een kennismakingsbezoek. Valesca leek zeer aangedaan te zijn van de bezoekers en het zag er even naar uit dat dit een gevalletje een-twee-drie-klaar zou zijn.

Maar dat ging toch even anders. Raja, de greyhoundteef, was natuurlijk mee en wij vonden haar wel heel erg timide. Ze maakte geen contact en leek erg op haar hoede. Ze zocht eigenlijk ook geen steun bij haar mensen en was ook in de verste verte niet in Valesca geïnteresseerd. Tijdens het koffiedrinken werd dit ook niets beter. Raja bleef in afzondering dicht bij de deur liggen en reageerde nergens op. Tja, dan zou Valesca, die zelf ook geen held is, er zeker niet in slagen Raja een beetje uit haar schulp te doen kruipen. Integendeel, zij zouden elkaar in hun ‘brrrrrr, eng-gevoel’ alleen maar versterken.

Aangezien het de mensen echt te doen was om voor Raja een goed maatje te vinden stelden we Pablo Picasso voor (die toen nog een veel minder fraaie roepnaam had!). De eerste reactie was nou niet direct geweldig enthousiast te noemen. Ja,  hm, een Podenco, die jagen toch heel erg, die kunnen nooit los en die lopen altijd weg. Dat willen we eigenlijk niet. Maar Pablo Picasso is niet het prototype van een jachtzuchtige weglopende Podenco. Integendeel, van jagen heeft hij nog nooit gehoord en we betwijfelen of hij daar wel van wil horen. Na een korte kennismaking, waarbij ook Raja toch enige tekenen van interesse toonde, was de zaak snel beklonken.

Pablo Picasso ging mee naar het zuiden. Hij heeft zich inmiddels goed ingeleefd en de berichten zijn zeer positief. Vooral dan voor wat betreft het deel ‘help Raja uit haar schulp te kruipen”. Dàt gaat fantastisch. Ietsje minder fantastisch zijn de puberstreken die Pablo met duizelingwekkende snelheid bedenkt en uitvoert. Nou ja, de puberteit gaat ook weer voorbij! En van al dat harken en spitten en opruimen blijft  een mens ook jong!

Veel geluk en liefde, Pablo Picasso. En zorg goed voor Raja.