Julio

Er zijn van die dingen in het leven waar je niet echt op kunt -of misschien wilt-  voorbereiden. Zoiets lag ten grondslag aan de herplaatsing van Julio. Zijn mensen hadden hun hele leven whippets gehad en toen de laatste overleed, namen ze ondanks hun wat gevorderde leeftijd nog één keer een whippetpup. Maar de tijd laat soms verwoestende sporen na, en hoewel het de eerste paar jaar allemaal nog prima liep, ging het met de fysiek en geestelijk gezondheid langzaam maar zeker bergafwaarts.

Er was in alle eerlijkheid geen ontkomen aan: Julio kon niet langer bij zijn mensen blijven. Ze konden hem niet meer de zorg en aandacht geven die ze aan al hun eerdere whippets hadden gegeven en in overleg met hun kinderen werd besloten een ander huisje voor hem te zoeken.

Dat vonden we al zeer snel, alweer bij iemand die eerder honden van Voordewindhond had. (Dat is lekker makkelijk, want dan weet je wat voor vlees je in de kuip hebt.) Er werd een kennismaking geregeld en we gingen een einde met Julio wandelen. Die keek blij en opgewekt de wereld in en had zo zijn eigen, ingesleten ideeën over welke route we gingen nemen.

En hoe moeilijk het allemaal ook was voor de oude eigenaren – ook de andere betrokken beseften opeens dat over X jaar jij misschien wel degene bent die door de omstandigheden gedwongen wordt je geliefde hond af te staan, terwijl dat het laatste is wat je wilt… Toch iets om eens goed over na te denken.

Julio, veel plezier!