Onze windhonden

Geen afbeelding ingesteld
PDFPrinten

Zjuleke

Zjuleke verloor haar huis door de steeds slechter wordende gezondheidstoestand van haar vrouwtje. Zjuleke hoefde niet op onze site te worden voorgesteld, want iemand uit onze naaste omgeving had net maar liefst drie honden in een krap jaar verloren! En zoals de meeste windhondeigenaren wel weten, één windhond is een beetje weinig.

 De bemiddelaar zag de foto van Zjuleke en wist het meteen: dat is een leuk vriendinnetje voor Nandu, de laatst overgebleven Afghaan. Die was aan de ene kant wel blij dat hij nou lekker het hele bed voor zichzelf had -afgezien van het beetje plek dat zijn vrouwtje in beslag nam- en dat hij niet door bazige roedelgenoten werd weggesnauwd als hij weer eens met zijn onhandig grote lichaam boven op de andere honden was geploft. Maar aan de andere kant was het ook wel raar voor hem.

Enfin, Zjuleke leek ons prima te passen en we regelden een kennismaking. We gingen een klein stukje wandelen en toen was het al helemaal duidelijk: die gaat mee naar huis. Zjuleke had een hele berg aan spullen mee te verhuizen en het eind van het liedje was dat mevrouw prinsesheerlijk op haar eigen enorme kussen lag en die arme Nandu ergens weggeduwd op een heel klein plekje zich vertwijfeld lag af te vragen hoe hij zijn enorme poten zo kon opvouwen dat Hare Saluki Hoogheid er geen last van had!

Intussen zijn we een paar weken verder en van enige koude lucht is in het geheel geen sprake meer! Er wordt gezamenlijk door de enorme tuin geraasd en wandelingen in het bos zijn echt heel veel leuker met zijn tweeën -of drieën als je de vrouw meetelt.

Zjuleke, of zoals je nu heet, Frida, zet hem op! Veel geluk in je nieuwe huis. een geen zorgen, Nandu vindt het wel fijn dat hij weer een leidinggevende heeft!

×

TOP