PDFPrinten

Antonio

Antonio had eigenlijk maar twee nadeeltjes: hij was niet moeders mooiste en hij hield niet zo erg van sommige andere reuen.

 Welke van deze twee omstandigheden nou de reden was dat hij zo lang op zijn nieuwe mensen moet wachten is niet bekend. En eigenlijk deed noch het een noch het ander ertoe, want in de tijd dat Antonio bij ons was, vonden we huizen voor honden die absoluut grotere problemen hadden. Misschien gewoon stomme pech?

Maar ook voor Antonio kwam op een goede dag de juiste mens! In een van de eerste gesprekken die we met zijn nieuwe baas voerden hadden we het natuurlijk ook even over de vorige hond en al snel bleek dat Antonio in veel opzichten een soort kopie was van de overleden hond. Nou, dachten wij, dat komt goed uit, want deze mensen hebben precies de juiste ervaring om het leven van Antonio helemaal voor elkaar te krijgen.  We maakten een afspraak voor een bezoek en eigenlijk was daarmee de boel beklonken.

Antonio ging mee naar het diepe zuiden en zijn mensen weten inderdaad precies hoe ze met Antonio om moeten gaan. Tot Antonio’s  grote vreugde is er altijd iemand thuis, dus wat hem betreft kan zijn leven niet meer stuk! Antonio, jongen, we hopen dat je nog lang van je nieuwe leven zult genieten! Je hebt het verdiend. En als we op de foto afgaan, nou, dan lukt dat allemaal heel aardig!