Tara

Tara was een paar weken bij een van onze opvanggezinnen, waar zij het prima naar haar zin had, maar uiteindelijk gaat er toch niets boven “je eigen familie”.

En die meldde zich! Soms lijkt het wel of dingen op een bepaalde manier moeten gaan. De nieuwe mensen van Sara hadden kort tevoren hun whippet moeten laten inslapen en waren als snel tot de conclusie gekomen dat de overgebleven twee niet-windhonden natuurlijk erg lief waren, maar dat er toch wel een duidelijk whippet-tekort was ontstaan. En zo deed Tara haar intrede. Haar nieuwe mensen stonden ’s avonds vol verbazing te kijken naar Sara die zich klaarmaakte voor de nacht. Op precies dezelfde manier als hun overleden whippet dat altijd deed, trok Tara, inmiddels Sara, met haar bek een dekentje over zich heen!
Er ligt wel een gehoorzaamheidscursus voor Sara in het verschiet en wie weet later wel wat behendigheid of zoiets. En daar zou ze echt uitstekend geschikt voor zijn!