PDFPrinten

Vladya

Vladya, die eigenlijk Borya heet, was een pechvogel. Met de nadruk op wàs, want inmiddels gaat het hem voortreffelijk. Zijn eerste eigenaar hield hem grotendeels in een schuur en bekommerde zich niet of nauwelijks om hem.

 Gelukkig haalde een vriendelijke mevrouw hem uit zijn benarde positie en nam hem mee naar huis. Maar ja, zo'n Barsoi is nou niet direct een klein, handzaam hondje. En bovendien had mevrouw nog een kortpotige hond. Het samen uitlaten van deze twee uitersten was geen pretje. En zo gingen we gezamenlijk op zoek naar een nieuw huis voor Borya. Het duurde niet heel erg lang totdat de juiste mens zich meldde: veel tijd en veel ervaring. Er werd een ontmoeting georganiseerd en Borya stapte met het grootste gemak in de auto, op weg naar een nieuw leven. Thuis aangekomen bleken er nog twee windhonden op hem te wachten, die in eerste instantie wel vonden dat hij erreg groot was. Maar zij zijn inmiddels aan hem gewend.

We konden Borya tijdens een van de wandelingen in juli in levenden lijve zien. Hij genoot, van de ruimte, van de andere honden, van de vrijheid. Borya, veel plezier en we hopen je nog vaak te zien!